Η αναερόβια χώνευση αποτελεί μια αρκετά διαδεδομένη διεργασία διαχείρισης οργανικών αποβλήτων, τόσο αγροτικής (φυτικής ή/και ζωικής) όσο και αστικής προέλευσης. Πρόκειται για διεργασία με μεγάλο εύρος εφαρμογής σε διαφορετικά υποστρώματα, ικανοποιητικές αποδόσεις σε βιοαέριο και χαμηλό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Ωστόσο, παρά τα σημαντικά της πλεονεκτήματα, η διεργασία παράγει σημαντική ποσότητα χωνεμένου υπολείμματος, αποτελούμενου από το μη βιοαποικοδομήσιμο τμήμα της τροφοδοσίας, ενώ παράλληλα έχει ευαισθησία ως προς τις αυξομειώσεις της οργανικής φόρτισης και την παρουσία τοξικών για τα μεθανογενετικά βακτήρια ενώσεων (που μπορεί να προϋπάρχουν στην τροφοδοσία ή να σχηματίζονται κατά την διάρκεια της διεργασίας), με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η απόδοση και η ποιότητα του παραγόμενου βιοαερίου.